Overcast Clouds

10°C

Kołobrzeg

28 marca 2024    |    Imieniny: Aniela, Sykstus, Joanna
28 marca 2024    
    Imieniny: Aniela, Sykstus, Joanna

Redakcja: tel. 500-166-222 poczta@miastokolobrzeg.pl

Portal Miasto Kołobrzeg FBPortal Miasto Kołobrzeg na YT

Regionalny Portal Informacyjny Miasta Kołobrzeg i okolic

reklama

reklama

reklama

niemierze kołobrzeg

Niemierze to niewielka wieś, oddalona od szlaków komunikacyjnych. Najwyższe wzniesienie, Hohe Berg, miało 48 metrów, a kolejne – Zeichenberg – 43 metry. Przepływa tu rzeka Błotnica. Po zmianach i odwodnieniu części terenów, 70-75% gruntów stanowiły grunty orne. Reszta to wrzosowiska i nieużytki. Jak pisze M. Vollack, głównie uprawiano tu „żyto, jęczmień, owies, trochę pszenicy, rośliny okopowe, zwłaszcza ziemniaki, buraki, rzepę, jako wsiewki koniczynę i seradelę. Uprawa rzepaku była również ważna do około 1905 r., ale przed I wojną światową spadła, ponieważ ceny na rynku światowym owoców oliwnych spadły”. Hodowano tu głównie świnie. Mleko do wsi dostarczano z mleczarni z Nieżyna i Charzyna. Głównym budynkiem we wsi była karczma Reinharda Tredera (powstała w 1892 r.). W 1912 roku do wsi dotarł telefon.

Przed wojna, w Niemierzu znajdowano zabytki z czasów starożytnych, ale nic więcej na ten temat się nie zachowało. Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z XIII wieku. Powstała ona w okresie kolonizacji niemieckiej. Wzmianka o młynie w miejscowości Niemer pochodzi z 1276 roku. Później pojawia się Nyemire, Niemyre, Nymer, Nemer, Nemere, Nemher, Nemer, Nymer, Nemyre w 1363 roku, Nemeren w 1469, Nemeren w 1575 roku. Nehmer to nazwa miejscowości do 1945 roku. A. Chludziński wskazuje, że nazwa miejscowości może pochodzić od staropolskiego „mir” czy „spokój” – dodane na początku przeczenie „nie” miało odnosić się do niezwykle żywotnych dzieci. Być może to także pochodna od „nie mierzyć”.

Niemierze pojawia się w zapiskach historycznych w związku z posiadłościami kościelnymi i zapisaną tam dziesięciną w 1276 roku. Prawdopodobnie w 1288 roku we wsi istniała już kaplica, o którą toczył się spór, ale nie ma co do tego pewności. Podobnie jest z dokumentem z końca XIII wieku, w którym pojawia się nazwa wsi, który prawdopodobnie został sfałszowany. Fałszowanie dokumentów własnościowych w okresie średniowiecza to żadna sensacja, ale pewnego rodzaju standard. W późniejszym okresie wieś była lennem rodu Manteuffel. W 1425 lub 1433 roku miejscowość zakupiła rada miejska w Kołobrzegu. Kolejne informacje o wsi pochodzą z 1554, już po wprowadzeniu reformacji i mowa w nich jest m.in. o dochodach pastora. Wieś ucierpiała w czasie wojny 30-letniej. Kolejne zniszczenia przyszły w czasie wojny siedmioletniej. W 1761 roku wieść została spalona. Oszczędzono jedynie kościół, w którym wojska rosyjskie urządziły stajnię dla koni.

Rozwój wsi nastąpił w ramach akcji kolonizacyjnej pilotowanej przez króla Fryderyka Wielkiego. Nowi mieszkańcy to m.in. Niemcy, którzy według źródeł niemieckich (nieweryfikowalnych), uciekli przed religijnymi prześladowaniami przez Polaków. Pod koniec XVIII wieku było tu 12 rolników. Wieś dostała też nowego proboszcza, gdyż poprzedni wyjechał w 1762 roku i zajął parafię w Charzynie. Nie mamy informacji o zniszczeniach wsi w okresie wojny francusko-pruskiej lat 1806-1807. Wiadomo natomiast, że reformy Steina-Hardenberga, doprowadziły w Niemierzu do sporów majątkowych wobec faktu, że właścicielem wsi nadal pozostawał Kołobrzeg. Zmieniło się to w 1848 roku.

W 1780 roku we wsi mieszkało 105 osób. W 1816 roku było to już 119 osób, w 1855 rok 232. W 1905 roku Niemierze zamieszkiwało 398 osób i był to historyczny rekord. W kolejnych latach liczba mieszkańców spadała, aby w 1939 roku osiągnąć 318 osób.

Nie wiadomo, kiedy w Niemierzu powstała szkoła. Wiadomo, że drugi budynek szkolny powstał w 1870 roku jako obiekt z tzw. muru pruskiego, przy drodze na Charzyno, obok kościoła. W 1930 otwarto trzeci budynek szkolny, który znajdował się przy drodze na Byszewo. Był nowocześnie wyposażony i miał mieszkanie dla nauczyciela. W 1939 roku uczyło się tu 42 dzieci.

Kościół w Niemierzu, choć wymieniany jest już w XIII wieku, to jednak wszystko wskazuje na to, że został wzniesiony w XIV lub na przełomie XIV i XV wieku. Możliwe, że kamienny fundament jest pozostałością wcześniejszej świątyni, a przynajmniej tak uważają historycy niemieccy. W każdym razie obecna forma świątyni tak stara nie jest. Kościół i tak prawdopodobnie był jeszcze przebudowany lub rozbudowany w okresie protestanckim. Być może w tym czasie powstała murowana wieża. Został wyremontowany po 1761 roku. Do 1945 roku zachowało się trochę dawnego wyposażenia, w tym stary dzwon z 1505 roku. Dwa nowe dzwony odlano w 1925 roku. Kościół remontowano także w 1876 roku. Wówczas od strony południowej dostawiono neogotycką przybudówkę. Obecnie, w świątyni zachował się barokowy ołtarz główny z XVIII wieku, ambona z 1777 roku oraz przedwojenne organy.

Robert Dziemba
Zdjęcie wprowadzające: Zentyg45, Wikipedia, pozostałe ilustracje M.W.






reklama

reklama

reklama

reklama

reklama

Dodaj komentarz

UWAGA!
Komentarze są prywatnymi opiniami Czytelników, za które redakcja nie ponosi odpowiedzialności. Publikowanie jest jednoznaczne z akceptacją regulaminu. Jeśli jakikolwiek komentarz narusza obowiązujące prawo lub zasady współżycia społecznego, prosimy o kontakt poczta@miastokolobrzeg.pl. Komentarze niezwiązane z artykułem, naruszające regulamin lub zawierające uwagi do redakcji, będą usuwane.

Komentarze zostaną opublikowane po akceptacji przez moderatora.

Zgody wymagane prawem - potwierdź aby wysłać komentarz



Kod antyspamowy
Odśwież

Administratorem danych osobowych jest  Wydawnictwo AMBERPRESS z siedzibą w Kołobrzegu przy ul. Zaplecznej 9B/6 78-100 Kołobrzeg, o numerze NIP: 671-161-39-93. z którym możesz skontaktować się osobiście pod numerem telefonu 500-166-222 lub za pośrednictwem poczty elektronicznej wysyłając wiadomość mailową na adres poczta@miastokolobrzeg.pl Jednocześnie informujemy że zgodnie z rozporządzeniem o ochronie danych osobowych przysługuje ci prawo dostępu do swoich danych, możliwości ich poprawiania, żądania zaprzestania ich przetwarzania w zakresie wynikającym z obowiązującego prawa.

reklama